Sisters

Lieve jij,

Heb jij ook wel eens het ‘sister’ of ‘brother’ gevoel? Het gevoel van verwantschap, van herkenning? Afgelopen week zaten we bij mij thuis met negen vrouwen voor een mooie ontmoeting en daar gebeurde het. Ik ontdekte een nieuwe innerlijke glimlach bij mijzelf. Het is de glimlach van herkenning. Herkenning waarom ik doe wat ik doe of waarom zij doet wat ze doet. Tenminste wanneer zij of ik doen wat we doen vanuit een passie, een verlangen om andere mensen aan te raken.

De herkenning gaat over het loslaten van oude roestige patronen, van eenzaamheid, afgescheidenheid en leven in schaarste. Vaak hebben we elk in ons leven een vast thema waarop wij telkens weer “aan de beurt zijn”. Het kan bijvoorbeeld “liefde” zijn, liefde krijgen  van de ander en geven aan jezelf. Of “er mogen zijn”, jezelf het waard vinden, groots mogen zijn. Of veiligheid, je werkelijk veilig voelen in deze wereld en bij jezelf. Net als je denkt, nu heb ik het wel verwerkt, nu snap ik het echt, komt er –hopla- weer een onverwacht duveltje uit een doosje op je pad. Eerst raakt deze persoon of situatie je zodanig diep dat je er heel lang over doet om in je gedachten van het duveltje weer een engeltje te maken. Pas wanneer je inziet dat het duveltje maar een boodschapper is van je eigen innerlijke strijd, kun je uiteindelijk begrijpen dat dit in werkelijkheid een liefdevolle (b)engel is die je helpt groeien op je pad.

Naarmate het inzicht groeit op jouw levensthema word je wijzer en duren de momenten dat je in de greep bent van je schaduwkant steeds korter. Omdat je begrijpt dat jij de enige bent die hierin verantwoordelijkheid kan nemen. Die ander is in principe nooit degene die zal veranderen, jij bent de enige die jouw eigen geluk veilig kan stellen.

En wat blijkt? Wanneer je jouw levensthema redelijk begint te begrijpen, ben uitgerekend jij de leraar voor anderen die met eenzelfde soort levensthema worstelen. Jouw meesterschap laat het licht schijnen op het pad van groei van de ander.

Als je op deze manier naar de wereld kijkt, zie je dat de gave en passie van een gedreven mens vaak voortkomen uit moeilijke levenslessen. En wie kan er meer compassie hebben voor jouw pijn en verdriet, vastlopen of angst dan diegene die kan zeggen: ‘I’ve been there – ik weet wat je voelt’. Je hoeft niets op te lossen, uit te leggen. Slechts aanwezig zijn in ware compassie zegt meer dan duizend woorden.

Op die ochtend zie ik de gave van waaruit mijn ‘sisters’ leven. Ik voel die compassie, dat eenheidsgevoel en dat brengt mijn innerlijke glimlach teweeg. Ik herken de wijsheid. Waarom doe je wat je doet? Niet omdat je het allemaal zo goed weet of de mooiste diploma’s hebt. Maar omdat je weet hoe het voelt en je je daarin kunt verbinden en met jouw veld van meesterschap de ander kunt omarmen zodat er wezenlijke veiligheid ontstaat. Veiligheid om jouw eigen innerlijke glimlach naar het leven te voelen. Thank you sisters.

In liefde,

Yvette

030712