Lieve jij,
‘Love shine a light…’ – elk jaar hoorde ik dit liedje op de lagere school van de kids. Het hoorde bij het afscheidsritueel van groep 8. Elke schoolverlater geeft een kaarsje door aan een vriendje, zusje of nichtje uit groep 7. En elke keer gebeurde het… ontroering. En ik wist, ik ben niet de enige. Met een glazige glimlach keken wij moeders elkaar aan. Kwam het door het gevoel van afscheid? Door de prachtige woorden van dit nummer of was er elke keer werkelijk een soort ‘magic in the air’. Ik geloof dat een ritueel dit met je kan doen. Pure verbondenheid, samen delen.
Wat ik mooi vind aan dit liedje is dat het belooft dat ook de donkere plekjes in je hart verlicht kunnen worden door het licht van liefde. De ultieme manier om dit te ontdekken is wel in je liefdesrelaties.
Afgelopen zaterdag trouwde mijn neef die dertien jaar jonger is dan ik. In de dagen voor zijn bruiloft vertelde ik hem dat hij mijn eerste ‘grote liefde’ was. Vanaf zijn geboorte was ik elke vakantie bij hem en andersom logeerde hij vele weekenden bij ons. Hij woonde in Duitsland en als hij weer naar huis vertrok, ging ik stilletjes naar mijn kamer om mijn heimwee naar zijn aanwezigheid, naar dat heerlijke kleine mannetje, te verwerken. Later in mijn ‘echte’ verliefdheden herkende ik dit gevoel weer.
In een romantische kerk aan de gracht in Amsterdam trouwde hij zijn grote liefde. En terwijl de kerk zich vulde met ‘magic’ – een verbondenheid in liefde en geluk - vertelde de dominee over het oerverhaal van de eerste mensen op aarde. Hij vertelde hoe God een ‘tegenover’ schiep als hulp voor de mens.
Vroeger struikelde ik al over het woord ‘hulp’ laat staan dat ik iets van dit verhaal wilde aannemen. Nu merkte ik dat ik met andere oren luisterde. Hij vertelde dat jouw ‘tegenover’ jouw spiegel is. Deeltjes in jou die je het liefst nog even wegstopt, worden gespiegeld door jouw liefdespartner. En door hier waarschijnlijk eerst geïrriteerd over te zijn, vervolgens al je krachten in te zetten om de ander te veranderen, zou het uiteindelijk zo kunnen zijn dat jij jezelf door de ander helemaal kunt zien. Al je facetten. Het licht dat in elk hoekje van je hart gaat schijnen. Je wordt daardoor heel. Allebei.
Als je allebei heel bent, betekent dit dat je niet langer afhankelijk van elkaar hoeft te zijn. Eckhart Tolle noemt dit ‘wederzijdse onafhankelijkheid’. Ik voel de waarheid van zijn woorden en de dankbaarheid hoe wij met elkaar mogen groeien.
Als ik na de receptie met mijn lief over de grachten van Amsterdam loop en er een zonnetje doorbreekt, voel ik mij gelukkig. We besluiten een kop koffie te drinken en als we daar zo zitten, midden in het hartje van de stad op zaterdagmiddag weet ik het: wij als mensen kunnen dit echt samen: ‘Light up the magic’. Wat een cadeau.
In liefde,
Yvette
300412
Geen opmerkingen:
Een reactie posten