Inzicht

Lieve jij,

‘Waarom doen we wat we doen?’ Deze zin kwam gisteravond in bed in mij op toen ik een licht onbestemd gevoel in mijn lichaam voelde en me afvroeg waar dit over ging. Mijn hoofd kon dit gevoel niet plaatsen.
Mijn bed staat namelijk in dit geval in Noordwijk aan Zee waar ik samen met mijn schatten nog even geniet van de laatste vakantiedagen. Ik weet dat het morgen mooi weer wordt en dus geen reden tot ontevredenheid zou je zeggen.

En toch die rusteloosheid. ‘Wat is er?’ vraagt mijn hoofd aan mijn hart. Wijzer geworden over de jaren weet ik dat dit verhelderend kan werken. Echter zo’n antwoord: ‘Waarom doen we wat we doen?’ helpt niet echt. Of toch?
“We” weet ik ondertussen ook, kan ik direct vervangen met “ik”. Aha, ik voel oordeel. Liefdevol, maar lichtelijk streng. Waarom doe ik wat ik doe? Vakantie vieren – dat is wat ik voornamelijk heb gedaan de afgelopen weken. Heerlijk genieten met elkaar van de natuur, de rust en boeken lezen die mijn hart en ziel verrijken. Tussendoor het hoogst noodzakelijke doen, een paar afspraken, een prachtige 3-daagse en dan weer verder snoepen, hier in Noordwijk bijvoorbeeld.

En dan opeens is dit gevoel er, zoals je ook onaangekondigd uit het niets de eerste herfstlucht kunt ruiken, terwijl jij nog volledig in de zomer leeft.
Het is de oerkracht, de kiemkracht van de mens die roept. Het is de scheppingskracht die diep van binnen in ons ligt en die via je hart van zich laat horen. Zij zoekt een weg naar buiten en krijgt geen gehoor. Een tijdje gaat dit goed, maar dan ineens geeft mijn gevoel zich gewonnen en seint ze mijn lichaam in dat het tijd is voor actie.

We zijn op aarde om onze unieke aanwezigheid hier vrucht te laten geven. Om te doen waar wij als vanzelf goed in zijn. Waar wijzelf én anderen gelukkig van worden. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat je overal waar je bent volledig aanwezig bent met een open hart, wie je ook ontmoet. Je hoeft dan niets te doen, alleen te zijn.

Wat ik voel, is dat er uit mij iets anders naar buiten wil. Natuurlijk graag deze aanwezigheid, niets mooiers dan dat én ik wil graag delen. Samen ontdekken hoe bijzonder de innerlijke krachten zijn die wij tot onze beschikking hebben om onze grootsheid te laten stromen. Om te voelen dat iedereen helende krachten heeft en dat er in het universum de meest prachtige, ondersteunende en scheppende krachten aanwezig zijn die ons helpen te doen wat we mogen doen, als uniek mens.

“De opdracht van de mens ligt erin de aarde om te vormen door haar in te planten met wat hij uit de geestelijke wereld aan inzicht wint”, las ik van Rudolph Steiner deze vakantie. Het in de aarde zetten via ons lichaam met onze voeten op de grond – dat is het voor mij en mijn hart geeft aan dat het tijd is. Mijn hoofd en lichaam reageren met vreugde. ‘Ja, wij willen doen!”

In liefde,

Yvette


230813