Simply Allow

Lieve jij,

Afgelopen week was ik in ‘retraite’ in de bergen. De eerste avond dat we bij elkaar zaten startte met muziek: het nummer “Be the change that u want to see” van MC Yogi.
Ik voelde het nummer in elke cel van mijn lichaam, alsof mijn levensenergie wilde dansen op de waarheid die ik van binnen voelde. Ik besloot deze opdracht opnieuw aan te nemen en de intentie van het nummer de hele week te doorvoelen.

Het eerste wat mij opvalt is dat het gaat over ‘Be’ en niet over ‘Do’. Dat maakt mij aan het lachen. Ik ben zo goed in doen. Ik houd van plannen maken, dingen opzetten, grote idealen waar maken. Elke keer ga ik er vol enthousiasme in maar vaak moet ik ergens op tweederde afhaken omdat ik mijzelf uitput door tegen de stroom op te zwemmen. Het maakt mij moedeloos, boos en teleurgesteld. Het voelt bovendien of ik mijn mede-krijgers in de steek laat. Steeds weer heb ik een les te leren en dit zal een uitdaging blijven.

Langzamerhand kom ik erachter dat het gaat over éérst voelen en dan pas met mijn hoofd de vorm bedenken. Dus niet direct bij het eerste idee al meteen een heel kasteel bouwen zonder eerst te voelen of het mijn hart en mijn ziel zijn die hier blij van worden of dat het mijn ego is die graag van de torens wil blazen.

Zo heb ik het plan om een boek te schrijven, wellicht een romantisch idee. Ik ben er nu een aantal maanden mee bezig en vorige week besloot ik alles wat ik tot nu toe geschreven heb als mooie ‘rugzak’ te bewaren, maar niet letterlijk te gebruiken. Mijn ego wordt uitgedaagd, het wil resultaten zien. Maar in dit proces is mijn ziel de baas want dat is de afspraak die ik met mijn drie-eenheid, te weten hoofd, hart en ziel heb gemaakt. Mijn ziel wil terug naar de tekentafel. En op het moment dat ik dit beslis, komen er nieuwe wijze bronnen op mijn pad alsof het universum wil bevestigen dat dit het juiste is. Het betekent dat ik luister, voel en volg. Het betekent dat ik schrijf als ik geïnspireerd ben, niet als het tijd is. Het betekent dat ik alle tijd neem om te onderzoeken, te leren en te ontvangen. Human Being in plaats van Human Doing.

Het voelt als laten – als het “Let it be” van dat andere mooie nummer. Als laten ontvouwen en je laten verwonderen. Het is mooi en verrijkend. Het voelt rijk om te zijn in plaats van te doen. Het is natuurlijk wel afkicken na zoveel jaren maar wat vòelt het bijzonder.

Tijdens de retraite heb ik gedanst alsof er niemand keek, gezongen alsof niemand mij hoorde en geleefd alsof de hemel op aarde is. Mijn hoofd is helder en ik ben weer thuis in de stilte, in eenvoudigweg ‘zijn’. “Simply allow it all to unfold” – Jezus zei het al. Alles zal zich openbaren als ik maar aanwezig ben.

In liefde,

Yvette

180612