dinsdag 29 januari 2013

Overvloed



Lieve jij,


Herken je dat? Ik kijk soms naar onze kids, opgeslokt door hun huiswerk en voel dan ‘lekker belangrijk, ga toch naar buiten, genieten! Kan jou het schelen dat hele schoolsysteem’. Of zegt dat meer over mij?

Natuurlijk weet ik dat elk kind zijn eigen pad mag gaan. Zo vertelde ik laatst mijn dochter over de kracht van het universum. ‘Weet je’, zei ik tegen haar, ‘ik heb het al die jaren fout gehad als ik je vertelde dat het niet gezond is dat je alles maar krijgt; dat dingen schaars zijn; dat je hard moet werken voor de dingen die je graag wilt; dat niets vanzelf gaat. Het is precies andersom. Alles is er al. Het universum zit zo intelligent in elkaar dat je aantrekt waar je in gelooft, welk gevoel je uitstraalt. Zo binnen, zo buiten.’
‘Geldt dat ook voor een laptop?’ vroeg ze met stralende ogen. ‘Tuurlijk’, zei ik, ‘met de juiste intentie erachter en ook voor andere dingen die je wenst.’ ‘En voor geschiedenis? Ik wil zo graag een goed cijfer voor geschiedenis! Hoe doe je dat dan?’

Ik vertel haar de sleutel: ‘je omringt jezelf in gedachten met de situatie die je wilt hebben. En je voelt hoe fijn dit voelt. Elke avond voor je in slaap valt, voel je hoe blij je bent met je goede cijfer voor geschiedenis. Elk moment dat je eraan denkt, omring je je met het gevoel dat dat goede cijfer je geeft.’

De volgende morgen komt onze dochter in ongelofelijk goede stemming aan de ontbijttafel. ‘Ik ga een tien halen voor geschiedenis. Pap, kun jij mij helpen met leren?’ ‘Tuurlijk’, zegt mijn lief. Als ik haar die avond naar bed breng, zie ik dat de binnenkant van haar hand volgeschreven is. Met een lach draait ze hem open en ik lees: ‘Ik haal een 10 voor geschiedenis’. Dat weekend leert haar broer mindmapping en zij wil er alles over weten. Er wordt druk gekleurd, getekend en geleerd over de Romeinse tijd.

De avond voor de repetitie vraagt ze of wij de engelen om hulp mogen vragen. Plechtig schrijven wij een petitie in het oudste schrift ter wereld. Ze slaapt als een roos en vol vertrouwen komt ze de volgende dag thuis. ‘Het ging goed mam, de laatste vraag was natuurlijk weer zo’n stomme inzichtvraag, maar de rest ging goed!’

Vandaag was het zover, d-day. Een 7.8 – wat een beauty – en dan heb ik het niet over het cijfer, maar over onze lieve dochter die werkelijk gelooft in zichzelf en zo knipoogt naar de bron van alles. Als je daarmee in verbinding staat, werkelijk gelooft en vertrouwt, deelt het leven haar overvloed met jou, altijd. Leert zij mij hiermee niet gewoon te genieten van alles wat je doet? Veel speelkwartier deze week!

In liefde,

Yvette

120212


Geen opmerkingen:

Een reactie posten